اذن دخول

اذن دخول

 

آمده ام عقده گشایی کنم

 

از درت ای شاه گدایی کنم

 

بر حرم دوست پرستو شوم

 

ریزه خور ضامن آهو شوم

 

هیچ دری را نزنم غیر دوست

 

دیده و دل هر دو به دنبال اوست

 

روضة تو بوی جنان می دهد

 

کوی رضا خط امان می دهد

 

جز قدح اشک مرا ظرف نیست

 

من که سراپا بدم و حرف نیست

 

حرف در این  است غبار درم

 

بر تو جد وپدرت نوکرم

 

خانة تو خانة آل عباست

 

فوج ملک زائر قبر رضاست

 

بقعة تو قبلة اهل دل است

 

نام رضا چارة هر مشکل است

 

ای پسر سبز قبای علی

 

در تو بود جود و عطای علی

 

رو چو به ایوان طلا می کنم

 

گریه کنان رضا رضا می کنم

 

قهر مکن با من درد آشنا

 

اذن دخولی که گدایم گدا

 

فیض تو فیضی است که بی خاتمه است

 

خوان تو خوان کرم فاطمه است

 

ای خلف با ادب بوتراب

 

جان جوادت تو زمن رو متاب

 

یک نظری بر من بیچاره ات

 

من بفدای جگر پاره ات

 

غریب دور از وطن فاطمه

 

داده عدو به عمر تو خاتمه

 

دشمن نامرد دلت را شکست

 

زهر جفا رشته عمرت گسست